Magdalena Zawadzka – urodzona 29 października 1944 roku w Filipowicach, wybitna aktorka filmowa i teatralna, znana przede wszystkim z roli Basi Wołodyjowskiej w filmie Pan Wołodyjowski (1968) w reżyserii Jerzego Hoffmana.

Jej kariera rozpoczęła się już w 1962 roku debiutem w filmie Spotkanie w Bajce, a po skończeniu studiów artystycznych w PWST w Warszawie (dyplom w 1966) została zaangażowana kolejno do czołowych warszawskich teatrów: najpierw Teatru Dramatycznego, potem Teatru Polskiego, a od 1992 roku związana jest z Teatrem Ateneum. Aktorka jest także autorką kilku książek i felietonów, co świadczy o jej wszechstronności poza sceną i ekranem.
Wojciech Młynarski — artysta i przyjaciel
Wojciech Młynarski (26 marca 1941 – 15 marca 2017) był wybitnym polskim tekściarzem, satyrykiem, poetą i wykonawcą piosenek, autorem ponad dwóch tysięcy tekstów. Jego twórczość wyróżniała się niezwykłą świeżością spojrzenia na codzienność, inteligentnym humorem i wrażliwością na ludzkie emocje — w tym także — jak zauważa Magdalena Zawadzka — na kobiecą perspektywę.

Przyjaźń i współpraca
Relacja Zawadzkiej i Młynarskiego nie ograniczała się jedynie do zawodowych kontaktów — była to autentyczna przyjaźń i wzajemny szacunek. Aktorka wspomina, że poznała Młynarskiego w czasach, gdy była jeszcze młodą aktorką w kabarecie „Dudek”, gdzie on pełnił funkcję kierownika literackiego.
Zawadzka podkreśla, że Młynarski nigdy nie gwiazdorzył — był wobec kolegów na estradzie zwyczajny, ciepły, a jednocześnie pełen talentu. W swoich deklamacjach i występach aktorka często korzystała z jego tekstów i mówiła o nich jako o trwałych i uniwersalnych — „trafiał laserem” w problemy Polaków.

W książce Kobiety, które śpiewały Młynarskiego autorka rozdziału poświęconego Zawadzkiej opisuje, jak aktorka utożsamiała się z tekstami Młynarskiego, w tym utworem „Bidusia”.
Znaczenie i wspólne wartości
Dla Zawadzkiej przyjaźń z Młynarskim była ważna nie tylko na poziomie artystycznym, ale i osobistym. W jednym z wywiadów podkreśliła:
„Wojtek był ostatnim postromantykiem. Człowiekiem prawym, o zdecydowanych poglądach, z którymi się nie krył.”
Ich współpraca i przyjaźń pokazywały, że sztuka może być również źródłem autentycznej więzi — a wykonawca i tekściarz mogą szanować się nawzajem jako równorzędni partnerzy sceny. Zawadzka wielokrotnie tłumaczyła, że teksty Młynarskiego są nadal aktualne — niezależnie od epoki — co świadczyło o głębi jego obserwacji społecznych.
Dziedzictwo i pamięć
Po śmierci Młynarskiego w 2017 roku jego twórczość i wpływ na polską kulturę były wielokrotnie wspominane — także przez Zawadzką, która wciąż przywołuje jego teksty i mówi o nim z wielkim sentymentem.
Magdalena Zawadzka to aktorka o wielkim dorobku scenicznym i filmowym, której osobowość i postawa zawodowa sprawiły, że zyskała szacunek środowiska artystycznego. Jej przyjaźń z Wojciechem Młynarskim to przykład relacji, w której współpraca zawodowa przerodziła się w głęboką więź — opartą na wzajemnym podziwie, wspólnych wartościach i miłości do sztuki. Ich relacja pokazuje, że kontakt między artystami może rozwijać się poza sceną, prowadząc do wzajemnego inspirowania się, wspierania i tworzenia trwałego dziedzictwa.



Dołącz do dyskusji!
Podziel się swoją opinią o artykule
💬 Zobacz komentarze