Jej życie
Urodziła się jako Elizabeth Alexandra Mary 21 kwietnia 1926 roku. W 1947 roku w Opactwie Westminister poślubiła księcia Filipa, którego poznała jeszcze jako mała dziewczyna. Przeżyła męża zaledwie o rok. Miała czworo dzieci Karola, Annę, Andrzeja i Edwarda.
Gdy w 1952 roku występowała na tron, po nagłej śmierci swojego ojca, miała tylko 25 lat. Była jednak najdłużej panującym monarchą brytyjskim i najdłużej panującą kobieta w historii. Kilka miesięcy przed śmiercią obchodzono jej platynowy jubileusz.
Dzień śmierci
W ostatnich latach życia chorowała na szpiczaka mnogiego, nowotwór układu krwionośnego, przez którego odczuwała ciągłe zmęczenie i znacznie straciła na wadze.
7 września 2022 roku, na krótko przed przed rozpoczęciem narady Tajnej Rady Królewskiej, Elżbieta II odwołała swój zdalny udział w spotkaniu z powodu zaleceń lekarskich.
Na powagę sytuacji wskazywało to, że najbliższa rodzina królowej porzuciła swoje bieżące aktywności i pojechała do Balmoral. Jako ostani ze Stanów Zjednoczonych dojechał książę Harry.
Królowa zmarła o godz. 15:10 (czasu brytyjskiego), a przy łóżku czuwała jej córka. O godz. 16:30 o śmierci królowej poinformowana została ówczesna premier Liz Trauss, a o godz. 18:30 informację przekazała telewizja BBC.
Operacja London Bridge
Odejście królowej rozpoczęło Operację London Bridge, czyli szczegółowy plan działań przewidzianych po śmierci monarchini. Zgodnie właśnie z tym planem jej pogrzeb obył się dziewięć dni później. Została pochowana w kaplicy św. Jerzego na zamku Windsor.
Po śmierci królowej została ogłoszona żałoba narodowa mająca trwać do pierwszego dnia po pogrzebie, który został przez króla Karola III ustalony na 19 września 2022, a sam dzień pogrzebu został ustanowiony dniem wolnym od pracy.
Pomimo sędziwego wieku i problemów zdrowotnych Elżbieta II nigdy nie rozważała abdykacji.
