Anna Maria Anders nadal cieszy się szacunkiem włoskich polityków. "W przeciwieństwie do pana Schnepfa"

Pan Schnepf nie ma nominacji ambasadorskiej prezydenta, więc nie liczy się dla polityków włoskich. Za to Anna Maria Anders, wciąż cieszy się u nich dużym szacunkiem, spotykają się z nią, rozmawiają, pytają o opinie

– zdradza publicysta Rafał Otoka Frąckiewicz w swoim kanale w sieci.

Chodzi o byłą ambasador Polski w Rzymie, Annę Marię Anders, córkę legendarnego generała.

Anna Maria Anders była owocem drugiego małżeństwa Władysława Andersa z Ireną Jaroszewicz, artystką i żołnierzem 2 Korpusu, występującą pod pseudonimem Renata Bogdańska. Generał po raz pierwszy zobaczył ją na prowizorycznej scenie, oświetlanej reflektorami wojskowych ciężarówek w sierpniu 1942 roku.

I, choć nie dał po sobie poznać, piękna, utalentowana blondynka o zielonych oczach niezwykłe wprost zrobiła na nim wrażenie. Zaprosił Renatę na kolację razem z przyzwoitką w osobie koleżanki z zespołu.

Zakochany generał

Był delikatny, szarmancki i romantyczny. Nie naciskał, wysyłał za to kwiaty i liściki. Tym romantyzmem ujął młodszą od siebie o 28 lat artystkę. Gdy dwa dni po bitwie o Monte Cassino Renata śpiewała po raz pierwszy pieśń „Czerwone maki”, oboje już wiedzieli, że chcą ze sobą być.

Ich romans wzbudził skandal w całym 2. Korpusie. Oficerowie starali się ukryć wiadomość o miłości generała, żeby nie osłabić jego autorytetu w oczach żołnierzy. Wódz bowiem był żonaty z Ireną Marią z domu Jordan, miał dwoje dzieci.

Wojna oddaliła ich od siebie

Z żoną jednak nie widział się od jesieni 1939 roku, czas i wojna oddaliły ich od siebie, a uroda i talent Renaty były tak blisko. Wojskowi nawet ściągnęli Irenę z Londynu, by zapobiegła romansowi męża.

Wówczas Renata zażądała, by generał przeniósł ją jako żołnierza do Londynu. Ten wniosek odrzucił i postanowił rozwieść się z żoną. Po latach Irena Anders wspominała tamten czas.

Ilu ludzi chciało nasz związek rozbić, to pani sobie nie wyobraża i nie wierzyli w jego trwałość

– mówiła Irena Anders dziennikarce portalu Onet.pl

Żona marszałkiem

Generał i jego wybranka ślub wzięli po wojnie, w 1948 roku. Dwa lata później na świat przyszła Anna Maria. Jej ojciec był wtedy dojrzałym, 52-letnim mężczyzną.

Andersowie na emigracji żyli skromnie, jak większość zdemobilizowanych polskich wojskowych, którzy postanowili nie wracać do kraju, pod kuratelą ZSRR. Na kredyt kupili niewielki dom w Londynie. Irena występowała w Radiu Wolna Europa, nagrywała piosenki dla BBC, zaś generał był zaangażowany w działalność polskich władz na uchodźstwie.

Kiedyś generał angielski zapytał: co pan dał żonie? Tylko rangę kaprala? Mąż powiedział: ona i tak w domu jest marszałkiem

– wspominała Irena Anders.

Dziś oboje spoczywają na cmentarzu pod Monte Cassino, wśród mogił żołnierzy generała.

Gdy po latach Anna Maria wyszła za mąż i urodziła syna, na drugie imię dała mu „Władysław” na cześć swojego słynnego ojca.